Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

卍ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ 卐ΤΑ WAFFEN SS 卍AΦΙΕΡΩΜΑ卐


Η Σούτσστάφελ (στα γερμανικά Schutzstaffel, που σημαίνει «μοίρα ασφαλείας») ή συντομογραφικά SS (Ες-Ες) από τα αρχικά της γερμανικής λέξης, αποτέλεσε μεγάλη εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση στη Γερμανία, η οποία ήταν η μετεξέλιξη των Ταγμάτων Εφόδου (SA) (Sturmabteilung) και λειτουργούσε ως παραστρατιωτικό σκέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών (Ναζιστικού κόμματος, NSDAP). Ευρύτερα γνωστό είναι το μάχιμο παρακλάδι της Schutzstaffel, Waffen-SS.




 Όταν ο Χίτλερ αποφυλακίστηκε, ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημά του το 1923 (γνωστό στην Ιστορία ως "Πραξικόπημα της μπιραρίας" (Beer Hall Putch) συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν προσωπική προστασία αποτελούμενη από περισσότερα του ενός άτομα. Έδωσε, λοιπόν, εντολή στον προσωπικό του σωματοφύλακα Γιούλιους Σρεκ (Julius Schreck) να οργανώσει μια ομάδα από οκτώ ένστολους σωματοφύλακες, τους οποίους επονόμασε Σούτσστάφελ (Schutzstaffel), δηλαδή ομάδα προστασίας ή, συντομογραφικά, SS. Η ομάδα αυτή αποτέλεσε νέα μονάδα των Ταγμάτων Εφόδου(Sturmabteilung, συντ. SA), τον ιδιωτικό στρατό του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, του οποίου τότε ηγείτο ο Ερνστ Ρεμ (Ernst Röhm). Πρώτος ηγέτης των SS ήταν ο δημοσιογράφος του "Λαϊκού Παρατηρητή" (Völkischer Beobachter) Μπέρχτολντ (Berchtold), καθώς όμως αυτός ήταν μάλλον χαμηλότερων τόνων από όσο ο Χίτλερ επιθυμούσε, τον αντικατέστησε με τον Έρχαρντ Χάιντεν (Erhard Heiden), πρώην αστυνομικό με αμφίβολη υπόληψη.
Τον Ιανουάριο του 1929 ανατέθηκε από το Κόμμα στον Χάινριχ Χίμλερ η ηγεσία της μονάδας SS. Τα Ες-Ες άρχισαν να αναπτύσσονται υπό μορφή ταγμάτων και, χάρη στον ηγέτη τους και την υποστήριξη του Χίτλερ, επεκτάθηκαν σημαντικά. Ιδιαίτερα μετά την εξόντωση της ηγεσίας των SA και τον υποβιβασμό του ρόλου τους, τα SS αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν σε μια από τις μεγαλύτερες παραστρατιωτικές οργανώσεις της εποχής: Το 1932 αριθμούσαν περίπου 30.000 άνδρες και, καθώς επίκεινταν εκλογές και όλα τα πολιτικά κόμματα διέθεταν τους δικούς τους οπαδούς, που ήταν έτοιμοι για άγριες συγκρούσεις στους δρόμους, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα στρατολογούσε όλο και περισσότερους. Όταν ο Χίτλερ έγινε Καγκελάριος, το 1933, τα SS αριθμούσαν ήδη 100.000 άνδρες (Ιανουάριος 1933). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα SS αριθμούσαν περισσότερους από ένα εκατομμύριο άνδρες, καθώς στρατολογήθηκαν σε αυτά και άτομα από κατακτημένες χώρες, τα οποία είχαν σφόδρα αντικομμουνιστικές πεποιθήσεις. Προς το τέλος του πολέμου, μάλιστα, δόθηκε η δυνατότητα σε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου να πλαισιώσουν τα "ένοπλα SS".
Στα SS στρατολογούνταν αρχικά αποκλειστικά στελέχη αμιγούς αρείας καταγωγής (γινόταν εξονυχιστικός έλεγχος για την καταγωγή του υποψηφίου) και, παράλληλα, έπρεπε να τρέφουν τυφλή αφοσίωση στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα και στον Ηγέτη (Führer), Αδόλφο Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια του πολέμου επιτράπηκε η στρατολόγηση και μη Γερμανών, αρκεί να διαπνέονταν από σφοδρά αντικομμουνιστικές απόψεις. Η πειθαρχία στα SS ήταν αυστηρότερη ακόμη και από αυτή του τακτικού στρατού. Η συμμετοχή μελών των SS σε παράνομες πράξεις (κλοπές, καταχρήσεις δημοσίου χρήματος κ.τ.λ.) τιμωρείτο αυστηρά και από την τιμωρία δεν εξαιρούνταν ούτε προσωπικοί φίλοι των υψηλά ισταμένων. Στις πράξεις αυτές δεν εντάσσονταν οι βιαιότητες εναντίον Εβραίων ή κρατουμένων (αν και κάποια μέλη των SS τιμωρήθηκαν και για τέτοιες πράξεις).

Κλάδοι, ειδικές Μονάδες

Στην πορεία εξέλιξής τους τα SS απέκτησαν δύο "κλάδους": Ένα πολιτικό (Allgemeine SS, «Γενικά SS»), ο οποίος είχε κυρίως πολιτική δράση, και ένα στρατιωτικό (Waffen SS, «Ένοπλα SS»), τα οποία οργανώθηκαν σε κανονικές στρατιωτικές μονάδες και πολέμησαν στην πρώτη γραμμή και των δύο μετώπων. Ο Χίτλερ, μάλιστα, σχεδίαζε την ανάπτυξη των ενόπλων SS σε μεγάλη κλίμακα, καθώς δεν εμπιστευόταν καθόλου την ηγεσία της Βέρμαχτ (για ορισμένους, μάλιστα, ηγέτες του γερμανικού στρατού, ένιωθε ιδιαίτερη αντιπάθεια). Τα SS είχαν δική τους ιεραρχία (οι βαθμοί διέφεραν από τους αντίστοιχους στρατιωτικούς), δικά τους εμβλήματα και, φυσικά, δικές τους στολές (μαύρες), διαφορετικές από αυτές της Βέρμαχτ.

Άνδρες της Βάφφεν-SS στον σταθμό του Ρυφέκ (Νότια Γαλλία). Οκτώβριος 1942. Φωτ. Γερμανικού Ομοσπονδιακού Αρχείου
Ανέπτυξαν, επίσης, δύο ημιανεξάρτητους "κλάδους", την SD (Sicherheitsdienst, «Υπηρεσία Ασφαλείας»), μία υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας και κατασκοπείας, και την Γκεστάπο (Geheime Staatpolizei), την μυστική αστυνομία, η οποία κατέλυσε κάθε έννοια νόμου και δικαίου τόσο στη Γερμανία όσο και στις κατακτημένες περιοχές.
Ειδικές μονάδες των SS ήταν, επίσης, οι Einsatzgruppen (Μονάδες Ειδικής Δράσης, Τάγματα θανάτου) που συστήνονταν για ad hoc αποστολές όπως, σύμφωνα με τα λόγια του Διοικητή των Ες-Ες Έριχ φον ντεμ Μπαχ-Ζελέφσκι (Erich von dem Bach-Zelewski), «ο αφανισμός των Εβραίων, των Τσιγγάνων και των πολιτικών κομισάριων» και ελέγχονταν από την υπηρεσία RSHA, της οποίας ηγείτο αρχικά ο Ράινχαρντ Χάιντριχ και, μετά τη δολοφονία του το 1942, ο Ερνστ Καλτενμπρούννερ (Ernst Kaltenbrunner). Η αρχική αποστολή των ομάδων αυτών ήταν η εξασφάλιση των μετόπισθεν στις κατακτημένες περιοχές, σε ορισμένες, όμως, περιπτώσεις, όπως στο Μπαμπί Γιάρ, αναλάμβαναν και αποστολές εξόντωσης και ταφής νεκρών θυμάτων και εξαφάνισης πειστηρίων των εγκληματικών πράξεων που είχαν διαπραχθεί. Ειδικότερα, στη Ρωσία, όπου ακολούθησαν τα στρατεύματα του Χίτλερ στις κατακτημένες περιοχές, είχαν ως στόχο την εξόντωση Εβραίων, Αθιγγάνων και Κομμουνιστών. Οι δραστηριότητες αυτές εντάσσονταν στο γενικότερο ναζιστικό σχέδιο της "Τελικής Λύσης" ("Endlösung")

ΑΚΟΥΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ?? ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ..

Ο διάσημος σκηνοθέτης και αριστερός ιδεολόγος Κούνδουρος είπε:

Ο διάσημος σκηνοθέτης και αριστερός ιδεολόγος Κούνδουρος είπε: 
"Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Ελεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού(--ληστεὐτηκε απο αλλοδαποὐς--) τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες."

ΝΕΑ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Gazeta Shqiptare: Η Ελληνική πλευρά πρότεινε το όνομα Σλαβό - Αλβανίκη Μακεδονία

Με έκπληξη διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της γνωστής ανθελληνικής αλβανικής εφημερίδας Gazeta Shqiptare, είδηση για την οποία...
επικαλείται ως πηγή την Σκοπιανή εφημερίδα "Dnevnik", πως κατά τον τελευταίο γύρο των συνομιλιών για την ονομασία της ΠΓΔΜ που πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη, ο Έλληνας διαπραγματευτής Αδαμάντιος Βασιλάκης έχει προτείνει το όνομα, Σλαβό - Αλβανίκη Μακεδονία ως συμβιβαστική λύση.

Επίσης το άρθρο αναφέρει πως η Σκοπιανή εφημερίδα γράφει για τις διαπραγματεύσεις ότι έχουν εισέλθει σε μια γελοία φάση. Αν και επισήμως είναι γνωστό ότι η ελληνική πλευρά παραμένει στη θέση της για την εξεύρεση λύσης για το όνομα που θα είναι "erga omnes" σε γενική χρήση.

ΤΟ ΤΑΛΜΟΥΔ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ

Επί χιλιάδες χρόνια οι Εβραίοι απέκρυψαν από τον υπόλοιπο κόσμο τα μυστικά περιεχόμενα των 63 βιβλί­ων, τα οποία αποτελούν το Ταλμούδ, βάσει των οποίων όχι μόνο εκπαιδεύονται οι Εβραίοι Ραββίνοι, αλλά κα­θοδηγείται ολόκληρο το Εβραϊκό Εθνος.
Οι οπαδοί της Ταλμουδικής θρησκείας έθεσαν σαν σκοπό την εξαφάνιση του Χριστιανισμού και των άλλων θρησκειών και την υποταγή ολόκληρου του κόσμου σε μια Νέα Παγκόσμια Κυβέρνηση (Τάξη) και θρησκεία, που θα έχει έδρα τα Ιεροσόλυμα. Η Νέα Παγκόσμια Θρησκεία που σήμερα εμφανίζεται με τον γενικό τίτλο Νέα Εποχή, θα είναι ο Σατανισμός και ο "Θεός" τους ο Εωσφόρος.
Όσοι στο παρελθόν προσπάθησαν να στραφούν ενα­ντίον τους, τελικά καταστράφηκαν, είτε σαν άτομα, είτε σαν έθνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Τσαρική Ρωσία.
Ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που έσχισε το πέ­πλο του μυστηρίου, το οποίο κάλυπτε το Ταλμούδ, ήταν ο Αιδεσ. Ι.Β. Προναϊτης, καθηγητής της Θεολογίας και της Αρχαίας Εβραϊκής γλώσσας στην Αυτοκρατορική Εκ­κλησιαστική Ακαδημία της Πετρούπολης της Τσαρικής Ρωσίας.
Ο Ι.Β. Προναϊτης μελέτησε τα 63 βιβλία που αποτε­λούν το Ταλμούδ και τελικά εξέδωσε στα λατινικά το 1893 το συγκλονιστικό βιβλίο "Το Ταλμούδ ξεσκεπάζεται- Οι μυστικές Διδασκαλίες των Ραββίνων περί των Χριστιανών".
Ο Χριστιανικός κόσμος της εποχής εκείνης κατάπλη­κτος πληροφορήθηκε ότι οι διδασκαλίες του Ταλμούδ ή­ταν διδασκαλίες διαφθοράς, ανηθικότητας και μίσους.
Αλλά πριν ακόμη το γεγονός αυτό ξεσκεπασθεί, τα μοναδικά αντίτυπα του βιβλίου του Αιδεσ. Ι.Β. Προναϊτη χάθηκαν ως διά μαγείας απ' όλες τις βιβλιοθήκες του κόσμου, όπου είχαν αποσταλεί. Έτσι ακόμη μια φο­ρά οι Ταλμουδιστές επέβαλαν πληροφοριακή συσκότιση.
Το 1954, όμως, 60 χρόνια μετά τις αποκαλύψεις του Αιδεσ. Ι.Β. Προναϊτη, συνέβει ένα άλλο γεγονός, πολύ μεγαλύτερης σημασίας. Ενας από τους εξέχοντες Ραββίνους της Αμερικής, ο Benjamin H. Freedman, βαθύς γνώστης και Διδάκτωρ του Ταλμούδ, συγχρόνως και οι­κονομικά ισχυρός, ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, ως νέ­ος Απόστολος Παύλος. Το καταστροφικό όμως για τους Ταλμουδιστές ήταν το γεγονός ότι όχι μόνο έγινε Χρι­στιανός, αλλά και ανέλαβε πύρινο και ατρόμητο αγώνα κατά των οπαδών του Αντίχριστου. Οι Σιωνιστές συνωμό­τες διέθεσαν πολλά εκατομμύρια δολλάρια για τη δολο­φονία και την καταστροφή του έργου του Benjamin Η. Freedman και την ανασκευή των τρομερών του αποκαλύψεων, άνευ όμως αποτελέσματος. Η ανοιχτή επιστολή του προς τον Αρχιραββίνο της Βοστώνης Dr. David Goldstein, LL. D, της 10ης Οκτωβρίου 1954, απετέλε­σαν ένα από τα τρομερότερα κτυπήματα το οποίο δέχθη­κε ο ύπουλος εχθρός της Χριστιανοσύνης.
Οι παρακάτω περικοπές του Ταλμούδ είναι από την ανοιχτή αυτή επιστολή του γενναίου Freedman, για να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια το τί γράφουν για τον Χριστό και τους Χριστιανούς οι άνθρωποι του σκότους και του μίσους, οι Ταλμουδιστές-Σιωνιστές.
(α) Το Ταλμούδ περί του Κυρίου Ιησού Χριστού
SANHEDRIN, 67A. Ό Ιησούς αναφέρεται ως υιός του Πανδίρα, στρατιώτου τινός".
• KALLAH, 1B (18B). "Νόθος συλληφθείς κατά την διάρκειαν εμμήνου ροής".
• SANHEDRIN, 67A. Ό κρεμασθείς την εσπέραν του Πάσχα".
• TOLDATH JESCHU. Γέννησις αναφερομένη κατά τον πλέον αισχρόν τρόπον.
• ABHODAH ZARAH 11. "Αναφέρεται ως υιός του Πανδίρα, Ρωμαίου στρατιώτου".
• SCHABBATH XIV. "Και πάλιν αναφέρεται ως υι­ός του Πανδίρα, του Ρωμαίου".
• SCHABBATH 104B. "Ωνομάσθη παράφρων και ου­δείς δίδει προσοχή εις τους παράφρονας".
• SANHEDRIN 43A. "Την εσπέραν του Πάσχα ού­τοι εκρέμασαν τον Ιησούν".
• TOLDOTH JESCHU. Ό Ιούδας και ο Ιησούς συ­νεπλάκησαν εν μέσω ακαθαρσιών".
• SANHEDRIN 103A. Ό υποδείξας την κατάπτωσιν της ηθικής και ο ατιμάσας τον εαυτόν του".
• SANHEDRIN, 107B. "Απεπλάνησεν, διέβρωσεν και κατέστρεμε το Ισραήλ".
• ZOHAR 111 (282). "Απέθανεν ως κτήνος και ετά­φη εις σωρόν ακαθαρσιών κτηνών".
• HILKOTH MELAKHIM. "Προσπάθησε να αποδεί­ξης ότι οι Χριστιανοί σφάλουν λατρεύοντες τον Ιησούν".
• ABHODAH ZARAH, 21A. "Η μνεία καν περί της λατρείας του Ιησού εις τους οίκους ανεπιθύμητος".
• ORACH CHAIIM, 113. "Απόφευγε να παρουσιάζε­σαι ότι τρέφεις σεβασμόν προς τον Ιησούν".
• IORE DEA, 150, 2. "Μην εμφανίζεσαι ότι σέβεσαι τον Ιησούν, έστω και εκ παραδρομής".
• ABHODAH ZARAH (6A). "Η ψευδής διδασκαλία περί λατρείας την πρώτην ημέραν του Σαββάτου". (Κυρι­ακή).
(6) Το Ταλμούδ περί των Χριστιανών
• HILKOTH MAAKHALOTH. "Οι Χριστιανοί είναι ειδωλολάτραι. Μη σχετίζεσθε μετ' αυτών".
• ABHODAH ZARAH (22A). "Μη σχετίζεσθε μετά των ειδωλολατρών, διότι ούτοι κάνουν αιματοχυσίας".
• IORE DEA (153, 2). "Μη συναναστρέφεσθε μετά των Χριστιανών. Χύνουν αίμα αυτοί".
• ABHODAH ZARAH (25B). "Φυλάξου από τους Χριστιανούς, όταν πορεύεσαι εν τη ξένη μετ' αυτών".
• ORACH CHAIIM (20, 2). "Οι Χριστιανοί μεταμφι­έζονται διά να δολοφονούν τους Εβραίους".
• ABHODAH ZARAH (15B). "Ενθυμού, ότι οι Χρι­στιανοί έχουν σεξουαλικές σχέσεις μετά των ζώων".
• ABHODAH ZARAH (22Α). "Υποπτοι είναι οι Χρι­στιανοί της συνουσίας μετά των ζώων".
• SCHABBATH (145B). "Οι Χριστιανοί είναι ακάθαρ­τοι, διότι τρώγουν ακαθαρσίας".
• ABHODAH ZARAH (22B). "Οι Χριστιανοί είναι α­κάθαρτοι, διότι δεν είναι επί του όρους Σινά".
• IORE DEA (198,8). "Καθάρισε τας θήλεις Ιουδαί­ας, τας μολυνθείσας εξ επαφής μετά των Χριστιανών".
• KERITHUTH (6B, σ.78). "Οι Εβραίοι ονομάζο­νται άνθρωποι. Οι Χριστιανοί δεν ονομάζονται άνθρω­ποι".
• ΜΑΚΚΟΤΗ (7Β). "Αθώος δολοφονίας, εφ' όσον ο σκοπός είναι η δολοφονία Χριστιανού".
• ORACH CHAIIM (225, 10). "Οι Χριστιανοί και τα ζώα συναθροίζονται εις ομάδας προς σύγκρισιν".
• MIDRASCH TALPIOTH (225). "Οι Χριστιανοί ε πλάσθησαν, διά να υπηρετούν τους Εβραίους πάντοτε".
• ORACH CHAIIM (57, 6Α). "Πρέπει να λυπάται τους Χριστιανούς περισσότερον από τους ασθενείς χοί­ρους".
• ZOHAR 11 (64Β). "Οι Χριστιανοί ειδωλολάτραι ο­μοιάζουν με τας αγελάδας και τους όνους".
• KETHUBOTH (110B). Ό μάλτης (Δαυίδ) παρομοιά­ζει τους Χριστιανούς με τα ακάθαρτα κτήνη".
• SANHEDRIN (74B) TOS. "Η σεξουαλική συνουσί­α του Χριστιανού είναι ως η του κτήνους".
• KETHUBOTH (3B). "Το σπέρμα του Χριστιανού έ­χει την αυτήν αξίαν με το σπέρμα του κτήνους".
• KIDDUSCHIM (68A). "Οι Χριστιανοί είναι ένας λαός γαϊδάρων".
• ΕΒΕΝ HAERAR (44, 8). "Οι γάμοι μεταξύ των Χριστιανών και Εβραίων άκυροι".
• ZOHAR (11, 64Β). "Αι γεννήσεις των Χριστιανών πρέπει να ελαττωθούν αριθμητικώς".
• ZOHAR (I, 28B). Όι Χριστιανοί ειδωλολάτραι εί­ναι τα τέκνα του όφεως και της Εύας".
• ZOHAR (I, 131A). " Ο ειδωλολατρικός Λαός των Χριστιανών μολύνει τον κόσμον".
• ΕΜΕΚ HAMLELECH (23D). "Αι μη εβραϊκαί ψυχαί προέρχονται από τον θάνατον και την σκιάν του θα­νάτου".
• ZOHAR (I, 46B, 47Α). "Αι ψυχαί των ειδωλολα­τρών έχουν ακάθαρτον θεϊκήν προέλευσιν".
• ROSCH HASCHANACH (17A). "Αι μη εβραϊκοί ψυχαί προέρχονται από τον θάνατον και την σκιάν του θα­νάτου".
• IORE DEA (337, 1). "Αντικαταστήσατε τους νε­κρούς Χριστιανούς, όπως αντικαθιστάτε ψοφήσασαν αγε­λάδα ή γάϊδαρον".
• ΙΕΒΗΑΜΜΟΤΗ (61 Α). Όι Εβραίοι ονομάζονται άνθρωποι, αλλά οι Χριστιανοί δεν ονομάζονται άνθρω-ποι .
• ABHODAH ZARAH (14B). "Απαγορεύεται να πω­λούνται θρησκευτικά έργα εις τους Χριστιανούς".
• ABHODAH ZARAH (78). "Αι Χριστιανικοί Εκκλη-σίαι είναι τόποι ειδωλολατρείας".
• IORE DEA (142, 10). "Πρέπει να ευρίσκεσαι μα­κράν εκκλησιών".
• IORE DEA (142, 15). "Δεν πρέπει να ακούς εκκλη-σιαστικήν μουσικήν ή να ατενίζης είδωλα αυτών".
• IORE DEA (141, 1). "Δεν πρέπει να επανακτίζης καταστραφείσας οικίας πλησίον εκκλησιών".
• HILKOTH ABH. ZAR. (10B). Όι Εβραίοι δεν πρέ­πει να πωλούν θραυσθέντα δισκοπότηρα εις τους Χρι­στιανούς".
• SCHABBATH (116A) TOS. "Τα Ευαγγέλια ονομαζό­μενα τεύχη της ανομίας, είναι αιρετικά βιβλία".
• SCHABBATH (116A). Όι Ταλμουδισταί συμφω­νούν ότι τα βιβλία των Χριστιανών πρέπει να καίγωνται".
• ABHODAH ZARAH (2A). "Αι εορταί των Χριστια­νών ωνομάσθησαν ημέραι συμφοράς".
• ABHODAH ZARAH (78C). "Αι Χριστιανικοί εορ­ταί είναι καταφρονημένοι ημέραι, μάταιαι και πονηραί".
• ABHODAH ZARAH (6A). "Απαγορεύεται να τηρή τις την Χριστιανικήν ημέραν των Χριστουγέννων".
• HILKOTH AKUM (CH. IX.). "Απαγορεύεται να ε-ορτάζη τις το Πάσχα και τα Χριστούγεννα".
• GLULLIN (91Β). "Οι Εβραίοι έχουν αξιοπρέπειαν, την οποίαν ούτε ο άγγελος δύναται να έχη".
• SANHEDRIN (58B). "Το να κτυπήση τις Εβραίον είναι ως να ραπίση το πρόσωπον του Θεού.
• CHAGIGAH (15B). Ό Εβραίος να θεωρείται κα­λός παρ' όλας τας αμαρτίας, τας οποίας διαπράττει".
• GITTIM (62A). "Εβραίε, μείνε μακράν των Χριστι­ανικών οίκων κατά τας εορτάς".
• IORE DEA (148.10). "Εβραίε, εσύ δεν πρέπει να ανταποδίδης τον χαιρετισμόν του Χριστιανού. Χαιρέτα λοιπόν πρώτος".
• CHOSCHEN HAM. (26, 1). Ό Εβραίος δεν πρέ­πει να προσφεύγη εις Χριστιανόν Δικαστήν ή Χριστιανικούς Νόμους".
• CVOSCHEN HAM. (34, 19). "Οι Χριστιανοί ή οι υπηρέται δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μάρτυ-ρες .
• IORE DEA (112, 1). "Απόφευγε να συντρώγης με­τά των Χριστιανών, διότι αυτό δημιουργεί οικειότητα".
• ABHOTAH ZARAH (35B). "Μην πίνης γάλα εξ α-γελάδος, την οποίαν αρμέγουν οι Χριστιανοί".
• IORE DEA (178, 1). "Ουδέποτε να μιμήσθε τας συ­νήθειας των Χριστιανών, ούτε καν προς το κτένισμα της κόμης".
• ABHODAH ZARAH (72B). Ό οίνος, τον οποίον ήγγισε Χριστιανός, πρέπει να χύνεται".
• IORE DEA (120, 1). "Πιάτα, αγορασθέντα από τους Χριστιανούς, πρέπει να πλυθούν καλώς".
• ABHODAH ZARAH (2A). "Επί τρεις ημέρας προ των Χριστιανικών εορτών να αποφεύγης τους πάντας".
• ABHODAH ZARAH (78C). "Αι εορταί των οπαδών του Ιησού να θεωρούνται ως ειδωλολατρικοί".
• IORE DEA (189.1). "Να αποφεύγης αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούνται υπό των Χριστιανών, διά τας δημιουργίας των".
• ABHODAH ZARAH (14B). "Απαγορεύεται να πωλούνται εις τους Χριστιανούς αντικείμενα, διά θρησκευ­τικάς των τελετάς".
• IORE DEA (151, 1). "Μη πωλείς ύδωρ εις τους Χριστιανούς, διά βάπτισιν".
• ABHODAH ZARAH (2A, Τ). "Μην εμπορεύεσαι μετά των Χριστιανών, κατά τας ημέρας των εορτών των".
• ABHODAH ZARAH (1, 2). "Τώρα επιτρέπεται να εμπορεύεσαι μετά των Χριστιανών κατά τας τοιαύτας η­μέρας".
• ABHODAH ZARAH (2A, Τ). "Να εμπορεύεσαι με­τά των Χριστιανών, διότι αυτοί έχουν χρήματα, διά να πληρώνουν".
• IORE DEA (148, 5). "Εάν ο Χριστιανός δεν είναι πιστός, τότε δύνασαι να του αποστείλης δώρα".
• HILKOTH AKUM (IX, 2). "Να αποστείλης δώρα εις τους Χριστιανούς, μόνον εάν αυτοί είναι άθρησκοι".
• IORE DEA (81, 7 HA). "Αι Χριστιανοί τροφοί πρέ­πει να αποφεύγονται, διότι αύται είναι ακάθαρτοι".
• IORE DEA (153, 1, Η). "Αι Χριστιανοί τροφοί θα οδηγήσουν τα τέκνα προς αίρεσιν".
• IORE DEA (155, 1). "Να αποφεύγης Χριστιανούς ιατρούς, οι οποίοι δεν είναι πολύ γνωστοί εις τους γεί­τονας".
• PEASCHIM (25A). "Να αποφεύγης ιατρικήν βοήθειαν από τους ειδωλολάτρας, δηλαδή τους Χριστια­νούς".
• IORE DEA (156, 1). "Να αποφεύγης Χριστιανούς κουρείς, εκτός εάν παρίσταται Εβραίος".
• ABHODAH ZARAH (26A). "Να αποφεύγης Χριστι­ανούς μαίας ως επικίνδυνους, όταν μένουσι μόναι".
• ZOHAR (1, 25Β). "Εκείνοι, οι οποίοι κάνουν κα­λό εις τους Χριστιανούς, ουδέποτε θα αναστηθούν".
• HILKOTH ARUM (X, 6). "Βοήθησε τους πένητας Χριστιανούς, εάν αυτό θα προαγάγη την ειρήνη".
• IORE DEA (148, 12Η). "Aπόκρυψε το μίσος κατά των Χριστιανών, κατά τας εορτάς των".
• ABHODAH ZARAH (20A). "Ουδέποτε να επαινής τους Χριστιανούς, παρά μόνον όταν τούτο δεν δύναται να γίνη πιστευτόν, ως αληθές".
• IORE DEA (151, 14). "Δεν επιτρέπεται να επαινής τους Χριστιανούς, διότι τούτο τους προσδίδει δόξαν".
• HILKOTH AKUM (V 12). "Να αναφέρης σχετικός περικοπάς των Αγίων Γραφών, ίνα αποφεύγης να αναφέ­ρης το όνομα του Θεού των Χριστιανών".
• IORE DEA (146, 15). "Να αναφέρεσαι εις τα Χρι­στιανικά σκεύη με καταφρόνησιν".
• IORE DEA (147, 5). "Να χλευάζης τα Χριστιανικά εκκλησιαστικά σκεύη, έστω και αν δεν έχης επιθυμίαν προς τούτο".
• HILKOTH AKUM (Χ, 5). "Ουδέν δώρον εις τους Χριστιανούς. Δώρα όμως εις τους αποστάτας (του Χρι­στιανισμού)".
• IORE DEA (151, 11). "Απαγορεύονται τα δώρα προς τους Χριστιανούς, διότι αυτά ενισχύουν την φιλίαν.
• IORE DEA (334, 43). "Εξορία δι' εκείνον τον Εβραίον, ο οποίος θα πωλήση αγρέπαυλιν εις Χριστιανον
• IORE DEA (154, 2). "Απαγορεύεται να διδάξη τις επάγγελμα εις Χριστιανόν".
• BABHA BATHRA (54BA). "Η Χριστιανική περιου­σία ανήκει εις πρώτον άτομον, το οποίον τυχόν ήθελε ζητήση αυτήν".
• CHOSCHEN HAM (183, 7). "Κράτησε εκείνο, το οποίον ο Χριστιανός εκ λάθους σου επλήρωσε επί πλέ-
ον
• CHOSCHEN HAM (226, 1). Ό Εβραίος δύναται να κρατήση απολεσθέν υπό Χριστιανού και ανευρεθέν υπό Εβραίου".
• BABHA KAMA (113B). "Επιτρέπεται να εξαπατά τις τους Χριστιανούς".
• CHOSCHEN HAM (183, 7). "Οι Εβραίοι πρέπει να διαμοιράζωνται εκείνο, το οποίον εισέπραξαν επί πλέον από Χριστιανούς".
• CHOSCHEN HAM (156, 5).Όι Εβραίοι δεν πρέ­πει να αποσπούν πελάτας Χριστιανούς από άλλους Ε­βραίους".
• IORE DEA (157, 2Η). "Επιτρέπεται να εξαπατάς τους Χριστιανούς, οι οποίοι πιστεύουν εις το Χριστιανικόν δόγμα".
• ABHORAH ZARAH (54A). "Τοκογλυφία δύναται να εφαρμοσθή επί Χριστιανών ή αποστατών".
• IORE DEA (159, 1). "Η τοκογλυφία επιτρέπεται τώ­ρα, διά οιανδήποτε αιτίαν εις βάρος των Χριστιανών".
• BABHA KAMA (113B). "Το όνομα του Θεού δεν βεβηλώνεται, όταν το χρησιμοποιή τις διά να εξαπάτη­ση τους Χριστιανούς".
• KALLAH (1Β,σ.18). "Εβραίος δύναται να ψευδορ-κίση με καθαράν την συνείδησιν".
• SCHABBBOUTH HAG. (6D). Ό Εβραίος δύναται να ορκισδή ψευδώς, χρησιμοποιών λέξεις υπεκφυγής".
• ZOHAR (I, 160A). "Οι Εβραίοι πρέπει πάντοτε να προσπαδούν να εξαπατούν τους Χριστιανούς".
• IORE DEA (158, 1). "Μη θεραπεύεις Χριστιανούς, εκτός εάν αυτό δημιουργή εχδρούς".
• ORACH CAHIIM (330, 2). "Μη βοηθάς κατά την γέννησιν τέκνων των Χριστιανών κατά το Σάββατο".
• CHOSCHEN ΗΑΝ (425, 5). "Μόνο εάν πιστεύη εις το Τοράχ, άλλως μη παρεμπόδισης τον θάνατόν του".
• IORE DEA (158, 1). "Ούτε οι Χριστιανοί, ούτε οι εχθροί δεν πρέπει να διασώζωνται".
• CHOSCHEN HAM (388, 10). "Ένας κατάσκοπος δύναται να φονευθή πριν καν ομολογήση.
• ABHODAH ZARAH (26B). "Οι αποστάται δέον να ρίπτωνται εις φρέατα και ουχί να διασώζωνται".
• CHOSCHEN HAM (388, 15). "Φονεύσατε εκεί­νους, οι οποίοι έδωσαν τα χρήματα των Ισραηλιτών εις Χριστιανούς".
• SANHEDRIN (59A). Ό κατασκοπεύων τον Εβραϊ-κόν Νόμον δέον να τιμωρήται διά δανάτου".
• HILKOTH AKUM (Χ, 2). Όι βαπτισθέντες Εβραί­οι δέον να θανατώνονται".
• IORE DEA (158, 2) HAG. "Φονεύσατε τους αρνη-σιθρήσκους, τους στραφέντας προς το Χριστιανικόν δόγμα".
• CHOSCHEN HAM (425, 5). "Εκείνοι οι οποίοι δεν πιστεύουν εις τον Τοράχ, δέον να φονευθούν".
• HILKOTH TECH (11, 8). Όι Χριστιανοί και οι άλλοι αρνούνται τον "Νόμον του Τοράχ".
• ZOHAR (11, 25Α). Όι Χριστιανοί πρέπει να κατάστραφούν, ως ειδωλολάτραι".
• ZOHAR (11, 19Α). Η αιχμαλωσία των Εβραίων τε­λειώνει όταν αποθνήσκουν οι Χριστιανοί Πρίγκηπες".
• ZOHAR (1, 219Β). Όι Πρίγκηπες των Χριστιανών είναι ειδωλολάτραι και πρέπει να αποθάνουν).
• OBADIAM. "Όταν καταστραφή η Ρώμη, το Ισ­ραήλ θα αναστηθή".
• ABHODAH ZARAH (26Β)Τ. Όι καλλίτεροι των Γκόϊμ (Χριστιανών) πρέπει να φονεύωνται.
• SEPHER OR ISRAEL (177B). "Εάν Εβραίος φο-νεύση Χριστιανόν, δεν διαπράττει έγκλημα.
• IALKUM SIMONI (245C). "Η αιματοχυσία αίμα­τος ασεβών είναι προσφορά θυσίας εις τον Θεόν".
• ZOHAR (11, 43Α). "Η εξολόθρευσις των Χριστια­νών είναι μία αναγκαία θυσία".
• ZOHAR (L, 38B, 39Α). "Υψηλή θέσις εις τους ου­ρανούς δι' εκείνους, οι οποίοι φονεύουν ειδωλολάτρας".
• HILKOTH AKUM (Χ, 1). "Μη κάνεις συμφωνίας και μην επιδεικνύης κανέναν οίκτον προς τους Χριστια­νούς".
• HILKOTH AKUM (Χ, 1). "Είτε απότρεψον αυτούς από τα είδωλα των ή φόνευσον αυτούς".
• HILKOTH AKUM (X, 7). "Μην επιτρέψης εις τους ειδωλολάτρας να παραμείνουν εκεί, όπου οι Εβραίοι εί­ναι ισχυροί".
• CHOSCHEN HAM (338, 16). "Συνεισφέρατε όλοι, διά τα έξοδα δολοφονίας προδότου".
• PESACHIM (49B). "Ουδεμία ανάγκη προσευχών, καθ' όν χρόνον αποκεφαλίζετε το Σάββατον".
• SCHABBATH (118A). "Προσευχαί διά την σωτηρί-αν από την τιμωρίαν του ερχομένου Μεσσία".
Πολλοί διερωτώνται γιατί οι Σιωνιστές-Ταλμουδι-στές είναι άρπαγες, κλέφτες, αλαζόνες, ύπουλοι και ψεύ-τες! Αυτά τα "προτερήματα" τα οφείλουν στις διδασκαλί­ες του Ταλμούδ. Θα παρατεθούν ορισμένες περικοπές για να βγάλουν οι αναγνώστες μόνοι τους τα συμπερά­σματα.
(1) "Η Βίβλος ομοιάζει με το νερό, η Μισνά με κρα­σί,η δε Γκεμάρα με αρωματικό κρασί. Όπως ο κόσμος δεν μπορεί να υπάρξη χωρίς νερό, κρασί και κρασί α­ρωματικό, έτσι δεν μπορεί να υπάρξη χωρίς την Βίβλο, την Μισνά και την Γκεμάρα. Η Παλαιά Διαθήκη ομοιά­ζει με άλας, η Μισνά με πιπέρι και η Γκεμάρα με ευω­διά, ο δε κόσμος δεν μπορεί να υπάρξη άνευ αυτών!" (MASECH, SEPHARIM, FOLIO 13, Β).
(2) Ό μελετών την Βίβλον κάνει έργον καλόν αλλά ίσως και μη καλόν, ο μελετών την Μισνά πράττει έρ­γον καλόν διά το οποίον θα ανταμειφθή, αυτός δε ο ο­ποίος μελετά την Γκεμάρα διαπράττει το μέγιστον κα­λόν" (ΒΑΒΑΜΕΖΑ FOLIO 33, Ο).
(3) "Εάν ο άνθρωπος θα κάνη χρήσιν αποφθέγματος από την Βίβλον αντί του Ταλμούδ, αυτός δεν θα δει ευ-τυχίαν" (CHAG, FOLIO 10, Β).
(4) Όι λόγοι του Ταλμούδ είναι περισσότερον γλυ­κείς από τους λόγους της Βίβλου" (TALMOUD DE JE­RUSALEM, BERACHOTH, PEREK Ι).
(5) "Αι παραβάσεις του Ταλμούδ είναι σοβαρώτεραι παρά οι παραβάσεις της Βίβλου" (SANHEDRIN, FOLIO 88 β). (6) "Δεν πρέπει κανείς να έχη επικοινωνί­α μ' αυτούς οι οποίοι κρατούν εις χείρας την Βίβλον α­ντί του Ταλμούδ" (SEPHER CAD HA KEMACH, FO­LIO 74, C, 4).
(7) "Υιέ μου, δίδε περισσοτέραν προσοχήν εις τους λόγους των ραββίνων παρά εις τους λόγους της (Παλαι­άς) Διαθήκης!" (Κείμενον ERUBIN, FOLIO 21 β, CF, Κείμενον GITTIN, FOLIO 59 β).
(8) Ό αναγιγνώσκων την Βίβλον χωρίς την Μισνά και την Γκεμάρα ομοιάζει τον άνθρωπον, ο οποίος δεν έχει Θεόν!" (SEPHER CHAFARI ZEDEK, FOLIO 9).
(9) "Εμείς αναγνωρίζομεν ότι αναμφιβόλως το Ταλ­μούδ υπερέχει της Βίβλου του Μωϋσέως (Εβραϊκά Αρ­χεία, 1867, τόμος 25, σελίς 15 ο).
(10) "Όποιος δεν εκτελεί τας εντολάς του Ραββίνου, είναι άξιος θανάτου" (Κείμενον ERUBIN, FOLIO 21, β).
(11) "Πρέπει να ενθυμήται κανείς, ότι οι λόγοι των Ραββίνων είναι γλυκύτεροι από τους λόγους των προφη­τών" (SEPHER CAPHTHORU· PERACH 1590, FO­LIO 121).
(12) "Αι συνήθεις ομιλίαι των ραββίνων πρέπει να τι­μώνται εις το πλήρες κείμενον της Βίβλου" (MIDRACH MISCLE, FOLIO 1).
(13) "Όποιος αντιλέγει εις τον Ραββίνον του, φιλονι-κεί μαζύ του ή αγανακτεί εναντίον του, αυτό αντίκειται εις το μεγαλείον του Θεού και φιλονικεί μαζύ του και αγανακτεί εναντίον του" (Κείμενον SANHERDIN, FO­LIO 110, α).
(14) "Τα λόγια των Ραββίνων είναι λόγια Θεού ζώ­ντος!" (BACHAIAD PENT FOLIO 201, COL.4).
(15) Ό φόβος ενώπιον του Ραββίνου είναι ο φόβος ενώπιον του Θεού!" (I AD. CHAZ HILCH, TALMUD, THORA, PEREK 5, 1)
(16) "Εάν ο ραββίνος σου λέγη ότι το δεξί σου χέρι είναι αριστερό και το αριστερό σου δεξί, πρέπει να πι-στέψης τα λόγια του!" (AD. DEUTER., XVII, 11).
(17) "Οι αποθανόντες ραββίνοι καλούνται εις τους ουρανούς διό να διδάξουν τους εκλεκτούς" (AD PENT., PAR 28 FOLIO 129, COL.3)
(18) "Επειδή ο κάθε λόγος των Ραββίνων είναι θεί­ος, πράξε αυτό το οποίον σε συμβουλεύει η καρδιά σου, αναλόγως της δυνατότητος της πραγματοποιήσεως" (Κεί­μενον CHULIN, FOLIO 34, Β).
(19) "Επιτρέπεται να αμαρτάνης, εφόσον η αμαρτία σου μένει κρυφή!" (Κείμενον CHAG, FOLIO 16 και Κείμενον KIDDUCHIN, FOLIO 40-α).

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ANORTHOSIS-fenerbahce Volley 26/10/13 MAXHTEC

ΕΛΑΣ : Aριστερά "μαργαριτάρια" για τις απώλειες που προκάλεσε στους Γερμανούς

Ο παρακάτω ισχυρισμός, για τις απώλεις των Γερμανών από τον ΕΛΑΣ, ανήκει στον καθηγητή πανεπιστημίου ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ(Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης) Γ. Μαργαρίτη, υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΚΚΕ το 2009.Διαβάστε αυτούσιο το παρακάτω απόπασμα από επιστολή του κ. καθηγητού στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που επιτίθεται στον επιστολογράφο κ. Μακρή - Στάικο  ο  οποίος  στο  παρελθόν  που είχε ξεσκεπάσει την παπάτζα των ΕΛΑΣιτών, κάνοντας λόγο για την αριστερή μυθοπλασία ....
Αξίζει να διαβάσετε όλο το άρθρο, αλλά εγώ θα κρατήσω μόνο ΑΥΤΟ το απόσπασμα :
 .............Και επειδή αρχεία ανοίγουν, η γνώση και η επιστήμη προχωρεί, γνωρίζουμε πλήθος άλλες «λεπτομέρειες» που θα ενδιέφεραν τον κ. Μακρή - Στάϊκο.Ο ΕΛΑΣ προξένησε στα στρατεύματα Κατοχής σοβαρές απώλειες: οι Γερμανοί (εξαιρουμένης της μάχης της Κρήτης) έχασαν τουλάχιστον πέντε φορές περισσότερους στρατιώτες στον πόλεμο ενάντια στον ΕΛΑΣ παρά στην εκστρατεία τους στην Ελλάδα ενάντια σε Ελληνες και Βρετανούς στα 1941............
πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 28/2/2008 http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=28.02.2008,id=5753432

Ωστε τα αρχεία ανοίγουν και η επιστήμη προχωρεί .........Aς αποδεχθούμε λοιπόν  ως έγκυρο τον παραπάνω ισχυρισμό του πανεπιστημιακού και  ας  δούμε  τι  λένε  τα, εδώ και 55 χρόνια, ΗΔΗ ανοιγμένα αρχεία :

.....Οι απώλειες των Γερμανών κατά την εκστρατεία στην Ελλάδα (πλην της Κρήτης) ήταν περίπου 1.100 νεκροί και 4.000 τραυματίες και αγνοούμενοι ......
Πηγή : Οι γερμανικές εκστρατείες στα Βαλκάνια (Άνοιξις 1941) , Κέντρον Ιστορίας Αμερικανικού Στρατού, αρχική ἐκδοσις 1953 & επανέκδοσις 1984, κεφάλαιον 17ον


ΑΝ δηλαδή βασιστούμε  στον κ. καθηγητή έχουμε και λέμε : 5X 1.100= 5.500 νεκροί γερμανοί από τον ΕΛΑΣ............. ΔΙΑΨΕΥΔΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ  Π-Α-Ν-Υ-Γ-Η-Ρ-Ι-Κ-Ο-Τ-Α-Τ-Α  ο Ριζοσπάστης της 30/9/1979 , με "στοιχεία" του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, που αναφέρει 22.000 νεκρούς Γερμανούς από τον ΕΛΑΣ.......!!!!!

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ΦΑΣΙΣΤΕΣ κουφάλες έρχονται οι ΠΟΥΣΤΑΡΕΣ -Συριζαίοι κατά ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΣΟΚ προκαλούν οι ΑΛΒΑΝΟΙ-καίνε σημαία ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ (+playlist)

Ο ρόλος της Αλβανίας στην Ιταλική εισβολή | DefenceNet.gr

Ο ρόλος της Αλβανίας στην Ιταλική εισβολή | DefenceNet.gr
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ Β'ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ
Με τον όρο Μάχη του Στάλινγκραντ (ρωσ: Сталинградская битва, γερ: Schlacht von Stalingrad) εννοούμε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ και του Κόκκινου Στρατού στην περιοχή του Στάλινγκραντ, από τις 17 Ιουλίου 1942 μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου 1943.
Αρχικά, ο Αδόλφος Χίτλερ διέταξε τις δυνάμεις που είχε στη Νότια Ρωσία (Ομάδα Στρατιών «Νότος») να επιτεθούν στον Καύκασο, με σκοπό να καταλάβουν τις μεγάλες ποσότητες πετρελαίου της περιοχής, οι οποίες θα επέτρεπαν στους Γερμανούς να συνεχίσουν τον πόλεμο. Ωστόσο, ο Χίτλερ αποφάσισε να χωρίσει την Ομάδα Στρατιών «Νότος» σε δύο ομάδες: Ομάδα Στρατιών «Α» και Ομάδα Στρατιών «Β».
Σύμφωνα με το σχέδιο της Επιχείρησης «Κυανό» (ή «Μπλε»), η Ομάδα Στρατιών «Α», υπό τις διαταγές του Στρατάρχη Βίλχελμ Λίστ, ανέλαβε την επιχείρηση στον Καύκασο, ενώ η Ομάδα Στρατιών «Β», υπό τις διαταγές του Στρατάρχη Μαξιμίλιαν φον Βάιχς, ανέλαβε την επίθεση στο Στάλινγκραντ. Η Ομάδα Στρατιών «Β» αποτελούνταν από την 6η Στρατιά του Φρίντριχ Πάουλους (συχνά λανθασμένα αναφέρεται ως «φον» Πάουλους) και την 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων του Χέρμαν Χοτ, καθώς και από συμμαχικές μονάδες.
Ο Χίτλερ ήθελε να καταλάβει το Στάλινγκραντ, καθώς ήταν βιομηχανικό κέντρο στην περιοχή του ποταμού Βόλγα, ενώ επίσης άνοιγε τον δρόμο στις πετρελαιοφόρες πηγές του Καυκάσου. Η επίθεση των Γερμανών στην πόλη είχε και προπαγανδιστικό χαρακτήρα - η πόλη έφερε το όνομα του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, Ιωσήφ Στάλιν. Γι' αυτό τον λόγο, εξάλλου, οι δύο ηγέτες διέταξαν τις δυνάμεις τους να κρατήσουν τις θέσεις τους «πάση θυσία».
Η πρώτη φάση της μάχης (γερμανική επίθεση) ξεκινήσε στις 17 Ιουλίου 1942. Η 6η Στρατιά απώθησε τις σοβιετικές δυνάμεις στον ποταμό Ντον. Γι' αυτό τον λόγο, ο Χίτλερ αποφάσισε να αποσύρει την 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων από το μέτωπο του Στάλινγκραντ. Το χτύπημα της 6ης Στρατιάς δέχθηκε η 62η Στρατιά του Βασίλι Τσουϊκόφ. Στα τέλη Αυγούστου, η Λουφτβάφε μετέτρεψε σε ερείπια το 80% της πόλης.
Τον Νοέμβριο, το μεγαλύτερο μέρος της πόλης βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή. Ωστόσο, στις 19 Νοεμβρίου, οι Σοβιετικοί αντεπιτέθηκαν (Επιχείρηση «Ουρανός») και περικύκλωσαν 250.000 στρατιώτες της 6ης Στρατιάς. Ο Κόκκινος Στρατός πρότεινε στον Πάουλους να παραδοθεί, αλλά, ο Χίτλερ απαγόρευσε στον αρχηγό της 6ης Στρατιάς να παραδοθεί. Στα μέσα Δεκεμβρίου 1942, οι Σοβιετικοί προσπάθησαν να περικυκλώσουν την Ομάδα Στρατιών «Α» (Επιχείρηση «Κρόνος»), ωστόσο, η αντίσταση της 6ης Στρατιάς καθήλωσε τους Σοβιετικούς και έδωσε την ευκαιρία στον φον Κλάιστ να υποχωρήσει.
Καθώς η μάχη του Στάλινγκραντ έβαινε στο τέλος της, ο Πάουλους έλαβε τον βαθμό του Στρατάρχη, πράγμα που ο ίδιος εξέλαβε ως προτροπή να αυτοκτονήσει, καθώς κανένας Γερμανός στρατάρχης δεν είχε ποτέ συλληφθεί αιχμάλωτος. Ωστόσο, στις 31 Ιανουαρίου, ο Πάουλους αναγκάστηκε να παραδοθεί στον Κόκκινο Στρατό, και οι τελευταίοι γερμανικοί θύλακες ακολούθησαν στις 2 Φεβρουαρίου. Μαζί του παραδόθηκαν 22 στρατηγοί και 91.000 στρατιώτες της 6ης Στρατιάς. Η μάχη του Στάλινγκραντ έληξε στις 2 Φεβρουαρίου 1943 με νίκη των Σοβιετικών. Η μάχη έδωσε την υπεροχή στον Κόκκινο Στρατό, ο οποίος την κράτησε μέχρι το τέλος του πολέμου
ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

ΚΗΔΕΙΑ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ


Στις 23 Αυγούστου 1939, η Σοβιετική Ένωση και η Ναζιστική Γερμανία υπέγραψαν το σύμφωνο Μόλοτοφ-Ρίμπεντροπ (γνωστό ως «Σύμφωνο μη Επίθεσης»). Το σύμφωνο υποχρέωνε τις δύο χώρες να μην επιτεθούν η μια στην άλλη. Ωστόσο, στις 22 Ιουνίου 1941, οι δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση, παραβιάζοντας τους όρους της συμφωνίας[7]. Οι Γερμανοί κατέλαβαν την Πολωνία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία μέσα σε λίγους μήνες. Ενώ η Ομάδα Στρατιών «Βορράς» πολιορκούσε το Λένινγκραντ, η Ομάδα Στρατιών «Κέντρο» επιτέθηκε στη Μόσχα. Οι Γερμανοί απέτυχαν να καταλάβουν τη σοβιετική πρωτεύουσα και υπέστησαν σοβαρές απώλειες - όπως και οι Σοβιετικοί[8][9]. Εξαιτίας της γερμανικής ήττας στη Μόσχα, η τακτική τουκεραυνοβόλου πόλεμου υπέστη καταστροφή[10]. Παράλληλα, η Ιαπωνία επιτέθηκε στο Περλ Χάρμπορ - οι ΗΠΑ και η Αγγλία κήρυξαν τον πόλεμο στην Ιαπωνία[10]. Η ήττα στη Μόσχα ανάγκασε τη γερμανική διοίκηση να αναθεωρήσει τα σχέδια για τη συνέχιση του πολέμου στη Σοβιετική Ένωση. Την περίοδο Δεκεμβρίου 1941 - Ιανουαρίου 1942, οι Γερμανοί έχασαν 3.000 άρματα μάχης και τους απέμειναν μόνο 4.000 άρματα μάχης[11].
Το 1942, η γερμανική πολεμική βιομηχανία αύξησε την παραγωγή αεροσκαφών, αρμάτων μάχης και άλλων ειδών όπλων και με αυτό τον τρόπο κατάφερε να καλύψει, σε μεγάλο μέρος αλλά όχι απόλυτα, τις απώλειες που υπέστη στο Ανατολικό Μέτωπο. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η παραγωγή όπλων τα έτη 1941 και 1942[10]:
Στρατιωτικός εξοπλισμός19411942
Μαχητικά αεροσκάφη954011408
Άρματα μάχης, αυτοκινούμενα πυροβόλα και πολιορκητικά όπλα38066189
Όπλα διαμετρήματος 75 mm και άνω709214316

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ

ΡΩΣΙΚΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ

ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΥΣ


Στις 5 Απριλίου 1942, ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε την «Οδηγία 41», σύμφωνα με την οποία, οι γερμανικές δυνάμεις έπρεπε να επιτύχουν τους πάρακάτω στόχους:
  • Να διαλύσουν τις σοβιετικές δυνάμεις στα νότια της χώρας.
  • Να καταλάβουν τις πετρελαιοπηγές του Καυκάσου.
  • Να καταλάβουν τις πλούσιες αγροτικές περιοχές του Ντον και του Κουμπάν.
  • Να καταστρέψουν τις σοβιετικές γραμμές επικοινωνίας και να δημιουργήσουν συνθήκες που θα επέτρεπαν στους Γερμανούς να νικήσουν στον πόλεμο.
Οι Γερμανοί κατέστρωσαν ένα σχέδιο, το οποίο χώρισαν σε τρία μέρη. Κατά την εκτέλεση του πρώτου μέρους, οι γερμανικές δυνάμεις στην Κριμαία και στο Χάρκοβο θα λάμβαναν πολεμοφόδια και θα ίσιωναν τη γραμμή του μετώπου - αυτό θα επέτρεπε στη Βέρμαχτ να στείλει περισσότερες δυνάμεις για την εκτέλεση του κύριου μέρους της επιχείρησης «Κυανό» (γερ. Blau). Αργότερα, οι Γερμανοί θα επιτίθονταν στο Βορόνεζ και θα έστελναν ένα μέρος των στρατιωτών στον νότο, με σκοπό να περικυκλώσουν τις σοβιετικές δυνάμεις στον Ντον. Μετά τη διάλυση των Σοβιετικών στον Ντον, οι Γερμανοί είχαν σκοπό να καταλάβουν το Στάλινγκραντ, τον Νότιο Βόλγα και τον Καύκασο και να στείλουν ενισχύσεις στην Ομάδα Στρατιών «Βορράς» που πολιορκούσε το Λένινγκραντ


ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΙ ΧΤΙΖΟΥΝ ΓΕΦΥΡΑ ΣΤΟ ΒΟΛΓΑ ΕΝΩ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΟΥΣ ΣΦΥΡΟΚΟΠΟΥΝ

 Τον Μάρτιο του 1942, το Γενικό Επιτελείο της Σοβιετικής Ένωσης θεωρούσε ότι η Βέρμαχτ θα επιχειρούσε ένα νέο χτύπημα στο γερμανοσοβιετικό μέτωπο. Η πολεμική κατασκοπία ανέφερε ότι οι Γερμανοί ετοιμάζονταν για μια επίθεση στα νότια της ΕΣΣΔ[15]. Ωστόσο, οι αναφορές της κατασκοπίας δεν ήταν πλήρεις, γι' αυτό και το Γενικό Επιτελείο της ΕΣΣΔ θεωρούσε ότι η Βέρμαχτ θα κρατούσε τις κύριες δυνάμεις στην κεντρική κατεύθυνση (Μόσχα).
Γι' αυτό τον λόγο, ο Κόκκινος Στρατός συγκέντρωσε τις στρατηγικές εφεδρείες του στις περιοχές Καλίνιν, ΤούλαΤαμπόφ, Μπορισογκλέμπσκ, Γκόρκι, Στάλινγκραντ και Σαράτοφ - το Γενικό Επιτελείο θεωρούσε ότι μπορούσε να τις χρησιμοποιήσει στη νοτιοδυτική και δυτική κατεύθυνση του μετώπου. Στις 8 Απριλίου 1942, ο Αρχιστράτηγος των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων, Ιωσήφ Στάλιν, διέταξε τους διοικητές μερικών μετώπων να επιτεθούν και να αναγκάσουν τη Βέρμαχτ να χρησιμοποιήσει όλες τις εφεδρείες της. Μ' αυτό τον τρόπο, ο Στάλιν ήθελε να εξασφαλίσει νίκη της ΕΣΣΔ στον πόλεμο το 1942
Αργότερα, ωστόσο, η εκτέλεση αυτού του σχεδίου φάνηκε αδύνατη]. Ο Κόκκινος Στρατός είχε μεγάλα προβλήματα, όπως η έλλειψη έμπειρων διοικητών στα σώματα[Σημ. 2] και η δυσκολία διαμόρφωσης σωμάτων - η διαμόρφωση των σωμάτων μειωνόταν εξαιτίας του επιπέδου κατασκευής νέων ειδών οπλισμού

ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΙ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΙ ΣΤΟ ΒΟΛΓΑ ΠΟΥ ΕΠΕΖΗΣΑΝ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΒΑΡΚΑ ΤΟΥΣ





Για να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο της, η Βέρμαχτ έπρεπε να εξασφαλίσει την ασφάλεια της νότιας πτέρυγας, η οποία θα βοηθούσε κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Στάλινγκραντ. Επίσης, όπως αναφέρει ο ακαδημαϊκός Αλεξάντερ Σαμσόνοφ, η Βέρμαχτ χρειαζόταν και τη συμμετοχή της 11ης Στρατιάς του στρατηγού Έριχ φον Μάνσταϊν, η οποία σταμάτησε την πορεία της εξαιτίας της σοβιετικής αντίστασης στην Κριμαία. Για να πετύχει τον σκοπό της, η Βέρμαχτ έπρεπε να καταλάβει πάσει θυσία τη Σεβαστούπολη και τη Χερσόνησο Κερτς.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1941, ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε το Κερτς, ενώ στις 30 Δεκεμβρίου, οι Σοβιετικοί εισήλθαν στη Θεοδοσία. Ωστόσο, οι δυνάμεις του Κριμαϊκού Μετώπου δεν κατάφεραν να καταλάβουν τη Χερσόνησο της Κριμαίας. Οι Γερμανοί εκμεταλλεύτηκαν την αποτυχία του Κόκκινου Στρατού. Στις 15 Ιανουαρίου 1942, οι Γερμανοί αντεπιτέθηκαν και ανακατέλαβαν τη Θεοδοσία. Επίσης, ανάγκασαν τους Σοβιετικούς να υποχωρήσουν στον Ισθμό Ακ-Μονάισκ, ο οποίος ήταν το πιο στενό σημείο της Χερσονήσου του Κερτς.
Ο Κόκκινος Στρατός μετέφερε αρκετές δυνάμεις στη Χερσόνησο του Κερτς, αλλά δεν κατάφερε να την ανακτήσει. Η αποτυχία αυτή είχε ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των δυνάμεων του Κριμαϊκού Μετώπου. Παράλληλα, στις 7 Ιανουαρίου ξεκίνησε η μάχη του Ντεμιάνσκ (περιφέρεια Νόβγκοροντ). Στις 25 Φεβρουαρίου, οι δυνάμεις του Βορειο-Δυτικού Μετώπου, υπό την καθοδήγηση του στρατηγού Π. Α. Κούροτσκιν, κατάφεραν να περικυκλώσουν έξι γερμανικές μεραρχίες, οι οποίες διέθεταν 100.000 στρατιώτες.
Ωστόσο, οι Γερμανοί συνέχισαν την αντίσταση στο Ντεμιάνσκ χάρη στη βοήθεια της αεροπορίας, η οποία εφοδίαζε τακτικά τις περικυκλωμένες μεραρχίες. Στις 23 Απριλίου, η 16η Στρατιά του στρατηγού Μπους επιτέθηκε «απ' έξω», απώθησε τους Σοβιετικούς και έφτασε στο Ντεμιάνσκ χάρη στον λεγόμενο «διάδρομο Ραμουσέφσκι» (αυτός ο διάδρομος λειτουργούσε μέχρι τα τέλη του 1942). Οι Γερμανοί μπορούσαν να περικυκλώσουν από τα νότια και από τα βόρεια τις θέσεις των Σοβιετικών στους ποταμούς Σελίγκερ και Βελίκι Λούκι. Ο Κόκκινος Στρατός επιχείρησε αρκετές φορές να ανακαταλάβει την περιοχή, αλλά απέτυχε. Ωστόσο, η 16η Στρατιά υπέστη πολλές απώλειες και δεν κατάφερε να βοηθήσει τις δυνάμεις της Βέρμαχτ στο Ρζεφ και στη Βιάζμα, οι οποίες σχεδίαζαν να επιτεθούν στους ποταμούς Σελίγκερ και Βελίκι Λούκι (Πσκοβ).
Στις 8 Μαΐου, η 11η Στρατιά του φον Μάνσταϊν, το 8ο Αεροπορικό Σώμα του Βόλφραμ φον Ρίχτχοφεν και οι δυνάμεις του 4ου Αεροπορικού Στόλου επιτέθηκαν στη Χερσόνησο του Κερτς. Παράλληλα, οι Γερμανοί μετέφεραν με βάρκες μια μικρή δύναμη στον Κόλπο της Θεοδοσίας. Στις 20 Μαΐου, οι Γερμανοί κατέλαβαν ολοκληρωτικά το Κερτς και αιχμαλώτισαν περισσότερους από 170.000 στρατιώτες και αξιωματικούς του Κόκκινου Στρατού, περισσότερα από 3.000 πυροβόλα, 350 άρματα μάχης και μεγάλο αριθμό πολεμοφοδίων.
Ενώ αυτά διεξάγονταν στη Χερσόνησο του Κερτς, στις 12 Μαΐου, οι δυνάμεις του Νοτιο-Δυτικού Μετώπου του στρατάρχη Σιμιόν Τιμοσένκο επιτέθηκαν στο Χάρκοβο, με σκοπό να απελευθερώσουν την πόλη (Επιχείρηση «Φρειδερίκος»). Αρχικά, οι Σοβιετικοί είχαν την υπεροχή, ωστόσο, η έλλειψη οργάνωσης της επίθεσης προκάλεσε αρκετά προβλήματα στον Κόκκινο Στρατό και στις 17 Μαΐου, η υπεροχή πέρασε στα χέρια των Γερμανών

ΕΝΑ ΔΙΑΛΕΙΜΑ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ
Οι Γερμανοί επιτέθηκαν από τα βόρεια και από τα νότια στις δυνάμεις του Νότιου Μετώπου, ωστόσο, το Γενικό Επιτελείο της ΕΣΣΔ δεν διέταξε τις δυνάμεις του Νοτιο-Δυτικού Μετώπου να σταματήσουν την επίθεση και δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα. Οι λανθασμένες αποφάσεις της ηγεσίας του Κόκκινου Στρατού επέτρεψαν στους Γερμανούς να περικυκλώσουν τις δυνάμεις του Νότιου και του Νοτιο-Δυτικού Μετώπου και να αιχμαλωτίστουν περισσότερους από 200.000 στρατιώτες και διοικητές του Κόκκινου Στρατού, περισσότερα από 1.000 άρματα μάχης και 2.000 πυροβόλα. Μονάχα το 25% των δυνάμεων της 6ης και της 9ης Σοβιετικής Στρατιάς κατάφερε να ξεφύγει.
Η υπεροχή στον νότιο τομέα του γερμανοσοβιετικού μετώπου πέρασε στα χέρια της Βέρμαχτ. Στα τέλη του Ιουνίου, οι Γερμανοί επιτέθηκαν στοΝτονμπάς. Ταυτόχρονα, στις 28 Ιουνίου, η 2η Γερμανική Στρατιά, η 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων και η 2η Ουγγρική Στρατιά ενώθηκαν στην Ομάδα «Βάιχς» και επιτέθηκαν στην αριστερή πτέρυγα του Μετώπου Μπριάνσκ. Σ' αυτό το σημείο, οι Σοβιετικοί είχαν σχεδόν τους διπλάσιους στρατιώτες και τα διπλάσια άρματα μάχης, είχαν, όμως, σχεδόν τον ίδιο αριθμό πυροβόλων.
Στις 28 Ιουνίου, όπως προαναφέρθηκε, η Ομάδα «Βάιχς» επιτέθηκε στην αριστερή πτέρυγα του Μετώπου Μπριάνσκ. Στην περιοχή βρίσκονταν οι δυνάμεις του Μετώπου Βορόνεζ του στρατηγού Βατούτιν, οι δυνάμεις του Νοτίου Μετώπου του στρατηγού Μαλινόφσκι, οι δυνάμεις του Μετώπου Μπριάνσκ του στρατηγού Γκόλικοφ και οι δυνάμεις του Νοτιο-Δυτικού Μετώπου του στρατάρχη Τιμοσένκο. Οι Γερμανοί διέλυσαν τη σοβιετική αντίσταση στο Κουρσκ και μέσα σε 7 μέρες διένυσαν την απόσταση των 150-170 χιλιομέτρων. Στις 5 Ιουλίου, οι Γερμανοί κατέλαβαν το Βορόνεζ. Κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας σύγκρουσης, οι Γερμανοί αιχμαλώτισαν 88.000 Σοβιετικούς στρατιώτες. Ο Κόκκινος Στρατός έχασε 1007 άρματα μάχης και 1688 πυροβόλα. Παράλληλα, η Σεβαστούπολη έπεσε στα χέρια των Γερμανών.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής επίθεσης, η αριστερή πτέρυγα των δυνάμεων της Βέρμαχτ άνοιξε. Η ηγεσία του Κόκκινου Στρατού προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί και διέταξε το Μέτωπο του Μπριάνσκ (7 σώματα αρμάτων μάχης) να επιτεθεί. Ωστόσο, το Μέτωπο του Μπριάνσκ δεν έλαβε βοήθεια από την αεροπορία, γι' αυτό και η γερμανική αεροπορία κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος των αρμάτων μάχης των Σοβιετικών.
Παρά τη νίκη τους στο Βορόνεζ, οι Γερμανοί απέτυχαν να επεκτείνουν τη βόρεια πτέρυγα της επίθεσης τους εξαιτίας της αντίστασης των σοβιετικών εφεδρειών. Στο κέντρο, η 6η Στρατιά του Πάουλους και η 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων, στις 10 Ιουλίου, κατέλαβαν την Καντεμίροφκα και έχτισαν γέφυρες στην ανατολική ακτή του ποταμού Ντον. Τότε, οι Γερμανοί επιτέθηκαν από τη νοτιοανατολική κατεύθυνση και βρέθηκαν στον διάδρομο μεταξύ του Ντον και του Βορείου Ντονέτς. Σε λιγότερο από ένα μήνα, η 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων έφθασε βορείως του Ροστόφ (μέσω του Ντον) και η 6η Στρατιά έφτασε κοντά στο Στάλινγκραντ.
Όσον αφορά τη νότια πτέρυγα της γερμανικής επίθεσης, η 1η Στρατιά Τεθωρακισμένων έφθασε στο Μίλλεροβο και στις 25 Ιουλίου (μια εβδομάδα μετά την αρχή των συγκρούσεων στο Στάλινγκραντ) βρέθηκε στον Ντον - μεταξύ του Νοβοτσερκάσσκ και της Τσιμλιάνσκα. Η 17η Στρατιά ξεκίνησε την επίθεση της από την περιοχή του Στάλινο, στις αρχές Ιουλίου. Στις 17 Ιουλίου, η αριστερή πτέρυγα της 17ης Στρατιάς κατέλαβε το Βοροσιλοβγκράντ, ενώ η δεξιά πτέρυγα βρέθηκε στον Ντον απ' όλες τις πλευρές του Ροστόφ.
Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στο Βορόνεζ, οι Σοβιετικοί έχασαν 568.000 στρατιώτες (αρκετοί απ' αυτούς αιχμαλωτίστηκαν), 2436 άρματα μάχης, 13.176 πυροβόλα και 783 αεροσκάφη Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί έχασαν περίπου 60-70 χιλιάδες στρατιώτες .Στις 17 Ιουλίου, το Γενικό Επιτελείο του Τρίτου Ράιχ αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο της επιχείρησης «Κυανό». Μ' αυτό τον τρόπο ξεκίνησε μια από τις μεγαλύτερες μάχες στην ιστορία, η μάχη του Στάλινγκραντ






Γερμανοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Το σύμβολο της 6ης Στρατιάς
Όπως προαναφέρθηκε, ο Χίτλερ αποφάσισε να χωρίσει την Ομάδα Στρατιών «Νότος» σε δύο ομάδες: Ομάδα Στρατιών «Α» και Ομάδα Στρατιών «Β». Η Ομάδα Στρατιών «Α», υπό την ηγεσία του Βίλχελμ Λιστ, ανέλαβε την επίθεση στον Καύκασο (μάχη του Καυκάσου) και είχε στη διάθεση της 167.000 στρατιώτες, 1130 άρματα μάχης, 4540 πυροβόλα και 1000 αεροσκάφη. Η Ομάδα Στρατιών «Β», υπό τις διαταγές του Μαξιμίλιαν φον Βάιχς, είχε στη διάθεση της 270.000 στρατιώτες, 3000 πυροβόλα όπλα, 500 άρματα μάχης και 1200 αεροσκάφη. Η Ομάδα Στρατιών «Β» αποτελούνταν κυρίως από την 6η Στρατιά του Πάουλους και την 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων τουΧέρμαν Χοτ. Στο Στάλινγκραντ, μαζί με τις γερμανικές στρατιές, θα πολεμούσε η 8η Ιταλική Στρατιά, η 2η Ουγγρική Στρατιά, η 3η και η 4η Ρουμάνικη Στρατιά και το 369ο Κροατικό Σύνταγμα Πεζικού. Σύμφωνα με τον Χανς Ντερ (Hans Doerr), οι δύο ομάδες στρατιών ξεκινούσαν τις συγκρούσεις στο Στάλινγκραντ και στον Καύκασο με 6 μεραρχίες λιγότερες απ' όσες είχαν στην αρχή της καλοκαιρινής εκστρατείας - αυτές οι απώλειες δεν είχαν καλυφθεί

Σοβιετικοί


Το σύμβολο της 62ης Σοβιετικής Στρατιάς
Μετά τις ήττες στο Χάρκοβο και στο Βορόνεζ, το Γενικό Επιτελείο της ΕΣΣΔ διέταξε τη δημιουργία του Μετώπου του Στάλινγκραντ, στις 12 Ιουλίου 1942. Το Μέτωπο του Στάλινγκραντ δημιουργήθηκε στη βάση του Νοτιο-Δυτικού Μετώπου. Από το Νοτιο-Δυτικό Μέτωπο, το Μέτωπο του Στάλινγκραντ έλαβε την 21η και την 8η Στρατιά, ενώ από τις εφεδρείες του Γενικού Επιτελείου της ΕΣΣΔ έλαβε την 62η, την 63η και την 64η Στρατιά. Αργότερα, στο Μέτωπο του Στάλινγκραντ συμπεριλήφθησαν η 24η, η 28η, η 38η, η 51η, η 57η και η 66η Στρατιά (πεζικό). Επίσης, στο μέτωπο συμπεριελήφθησαν η 1η και η 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων, η 1η Στρατιά Φρουράς και η 16η Αεροπορική Στρατιά.
Όσον αφορά τους αριθμούς, ο Κόκκινος Στρατός παρέταξε στο Στάλινγκραντ 187.000 στρατιώτες, 2200 πυροβόλα, 400 άρματα μάχης και 454 αεροσκάφη. Την ηγεσία των σοβιετικών δυνάμεων ανέλαβε ο στρατάρχης Σιμιόν Τιμοσένκο.
Στις 26 Μαΐου 1942, ενώ κυμαίνονταν οι μάχες στην Κριμαία και στο Χάρκοβο, η Σοβιετική Ένωση και η Μεγάλη Βρετανία υπέγραψαν συμφωνία συμμαχίας κατά της Ναζιστικής Γερμανίας και των Ευρωπαίων Συμμάχων της. Ωστόσο, οι Σοβιετικοί αναγκάστηκαν να πολεμήσουν στο Στάλινγκραντ, χωρίς τη στήριξη των Αγγλοαμερικανών. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ επισκέφθηκε τη Μόσχα, στα μέσα Ιουλίου 1942, για να δηλώσει στον Στάλιν ότι η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ δεν θα άνοιγαν δεύτερο μέτωπο. Μερικοί ιστορικοί αναφέρουν ότι οι Αγγλοαμερικανοί σκόπευαν να συμμαχήσουν με το Τρίτο Ράιχ για να καταλάβουν τις πετρελαιοφόρες πηγές του Καυκάσου - αν και δεν είχαν σχέδιο σε περίπτωση νίκης της ΕΣΣΔ
Αρχείο:Bundesarchiv Bild 183-B0130-0050-004, Russland, Kesselschlacht Stalingrad.jpg

Η πόλη του Στάλινγκραντ πριν τη μάχη

Το Στάλινγκραντ ήταν ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά κέντρα της Σοβιετικής Ένωσης. Όταν ξεκίνησε η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, η πόλη έγινε ένα από τα μεγαλύτερα οπλοστάσια της νοτιοανατολικής ΕΣΣΔ. Τα εργοστάσια της πόλης κατασκεύαζαν και επιδιόρθωναν άρματα μάχης και άλλα πολεμικά όπλα. Πριν την αρχή της μάχης, στο Στάλινγκραντ κατοικούσαν 445.000 άνθρωποι (από τους οποίους εργάζονταν οι 325.000) και υπήρχαν 126 εργοστάσια. Το εργοστάσιο γεωργικών ελκυστήρων της πόλης παρήγαγε τους μισούς γεωργικούς ελκυστήρες της ΕΣΣΔ. Το εργοστάσιο «Κόκκινος Οκτώβρης» (Κράσνι Οκτιάμπρ) παρήγαγε 775,8 τόνους χάλυβα ετησίως και 584.300 τόνους εξελασμένου χάλυβα.