ΜΑΥΡΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΕΥΚΟ: ΓΑΜΜΑΔΙΟΝ ΝΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΝΑΖΙΣΤΕΣ

γαμμἀδιον και μαἱανδρος

Μαίανδρος και σβάστικα(Η διαστρέβλωση των συμβόλων που ταυτίστηκαν με το μίσος, τον ρατσισμό, τον πόλεμο και τον θάνατο)

Με το όρο μαίανδρος ήελληνική κλείδα εννοείται στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία η ταινιωτή διακόσμηση-σύνθεση ευθειών- που ενώνονται μεταξύ τους σε ορθές γωνίες ή τέμνονται διαγώνια. Το μοτίβο χρησιμοποιείτο συχνά κατά τηναρχαιότητα για τη διακόσμηση της ζωφόρου. Παραλλαγή του είναι ο μαίανδρος που χρησιμοποιεί σπειροειδή επαναλαμβανόμενα μοτίβα και η βιτρούβια έλιξ(γλωσσίδα), επαναλαμβανόμενο καμπυλόγραμμο κυματοειδές μοτίβο. O αρχαίος μαίανδρος και η σβάστικα. Αλήθειες, ψέματα και εκμετάλλευση(08/05/2012) Το αρχαιότερο ελληνικό σύμβολο ο μαίανδρος αποτελεί σύμβολο Νίκης και Ενότητας, σύμβολο του Άπειρου, της Αιώνιας Ζωής και της αέναης πορείας μας στον κόσμο. Εμπνευσμένος, κατά την άποψη κάποιων ακαδημαϊκών, από τις πολυάριθμες στροφές του ποταμού Μαιάνδρου, ο οποίος έχει συνολικό μήκος πάνω από 500 km και βρίσκεται στην ΝΔ Τουρκία, στην αρχαία Καρία της Μικράς Ασίας. Ο αγκυλωτός σταυρός είναι συχνό μοτίβο σχεδίου στην σύγχρονη αρχιτεκτονική, σε έργα τέχνης στην Ινδία και στην αρχαία Δ αρχιτεκτονική, αφού τον συναντάμε συχνά σε μωσαϊκά, ανάγλυφα και άλλα έργα τέχνης σ’ όλο τον αρχαίο κόσμο. Η αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική και τα σχέδια ιματισμού είναι συχνά διακοσμημένα με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο του αγκυλωτού σταυρού συχνά συνδυασμένο και με μαιάνδρους. Τα σχετικά σύμβολα στην κλασσική Δ αρχιτεκτονική περιλαμβάνουν το σταυρό, το τρίποδο, ή το τρισκελές και την στρογγυλεμένη σβάστικα. Το σύμβολο αγκυλωτών σταυρών βρέθηκε σε πολλά από τα ερείπια της αρχαίας Τροίας και σε μερικά μωσαϊκά στην Πομπηία. Στην αρχαία ελληνική τέχνη και αρχιτεκτονική και στην ρομανική και γοτθική τέχνη της Δ, οι απομονωμένοι αγκυλωτοί σταυροί είναι σχετικά σπάνιοι. Ο αγκυλωτός σταυρός βρίσκεται συχνότερα ως επαναλαμβανόμενο στοιχείο σε μωσαϊκά και πεζούλια. Ο αγκυλωτός σταυρός αντιπροσώπευσε συχνά τη διαρκή κίνηση, που απεικονίζει το σχέδιο ενός περιστρεφόμενου ανεμόμυλου ή νερόμυλου. Μπορντούρες με συνδεδεμένους αγκυλωτούς σταυρούς ήταν ένα συνηθισμένο αρχιτεκτονικό μοτίβο στην αρχαία Ρώμη και συναντάται ακόμα και σε πιο πρόσφατα κτήρια ως νεοκλασικό στοιχείο. Σύνορα αγκυλωτών σταυρών είναι μια μορφή μαίανδροι. Αγκυλωτοί σταυροί έχουν βρεθεί στην αγγειοπλαστική σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή του αρχαίου Kush.Μυθολογία-Η χειρώνειος ή μαιάνδριος λαβή Ο βασιλιάς Πηλέας, θνητός, νίκησε και παντρεύτηκε την θεά Θέτιδα. Η προφητεία του Προμηθέα την ανάγκαζε να παντρευτεί θνητό, ώστε να μη γεννηθεί αυτός που θα ανέτρεπε τον παντοδύναμο Δία. Όταν ένα βράδυ ο Πηλέας είδε την θεά να χορεύει την ερωτεύτηκε, αλλά πως μπορούσε αυτός θνητός ν’ αποκτήσει τη Θέτιδα που ήταν μια θεά; Ρώτησε τον σοφότατο Χείρωνα που κατοικούσε ψηλά στο Πήλιο.«Εκείνος τον ορμήνεψε στο ίδιο μέρος σαν τη δει, τη νύχτα να χορεύει, να την αρπάξει όσο γίνεται σφιχτά στην αγκαλιά του». Να μην αφήνει τη λαβή όσο εκείνη κι αν άλλαζε μορφές: «κι ας γίνει φίδι, λιοντάρι ή φωτιά, νερό για να ξεφύγει». Ο Πηλέας στο πάθος του για τη θεά ξεπέρασε και νίκησε καρτερικά όλες τις θυμωμένες μεταμορφώσεις της, κρατώντας την με μια λαβή σφιχτά στην αγκαλιά του. Ο Πηλέας νικά την πεντάμορφη θεά χρησιμοποιώντας τη«Χειρώνιο λαβή», τον μαίανδρο, το διάσημο αρχαιοελληνικό σύμβολο. Η «Χειρώνειος λαβή»έμεινε στην ιστορία και χρησιμοποιείται ακόμα στο άθλημα της πάλης για να δέσει ο ένας αντίπαλος τον άλλο. Ο αγκυλωτός σταυρός Ο αγκυλωτός σταυρός, σβάστικα ή ο τετρα-αγκυλωτός σταυρός, είναι ένα αρχαίο σύμβολο. Ο αγκυλωτός σταυρός, προέρχεται από το γεγονός ότι αποτελείται από 4 ελληνικά γάμα(Γ). Αρχαίες Ελληνίδες ιέρειες έκαναν τατουάζ το σύμβολο, μαζί με το τετρασκέλιον(από τα 4 σκέλη που απεικονίζει), στους οργανισμούς τους. Αρχαία ελληνικά αρχιτεκτονικά σχέδια είναι κορεσμένα με τη διασύνδεση τους ως σύμβολο. Επίσης είχε χρησιμοποιηθεί και από διάφορους εγγενείς αμερικανικούς πολιτισμούς. Στο Δ κόσμο, το σύμβολο γνώρισε μια αναβίωση μετά από τις αρχαιολογικές ανασκαφές τουSchliemann(τέλη 19^ου αι.), ο οποίος ανακάλυψε το σύμβολο στην περιοχή της αρχαίας Τροίας και το συνέδεσε με τις αρχαίες μεταναστεύσεις των Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίων. Τον συνέδεσε με τις παρόμοιες μορφές που βρέθηκαν στα αρχαία δοχεία στη Γερμανία και θεωρητικολόγησε ότι ο αγκυλωτός σταυρός ήταν ένα «σημαντικό θρησκευτικό σύμβολο των μακρινών προγόνων μας» και συνδέει τους γερμανικούς, ελληνικούς και ινδοϊρανούς πολιτισμούς. Ως τις αρχές του 20^ου αι., χρησιμοποιήθηκε ευρέως και θεωρήθηκε ως σύμβολο καλής τύχης και επιτυχίας. Η σβάστικα είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό σύμβολο. Μπορεί να έχει γίνει ευρέως γνωστό από τους Ναζί, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν ως σύμβολο την περίοδο που σφάγιαζαν χιλιάδες ανθρώπων, αλλά αιώνες πριν είχε θετική σημασία. Ποια είναι λοιπόν η ιστορία του συμβόλου; Στην εποχή μας αντιπροσωπεύει το καλό ή το κακό; Η σβάστικα, στα σανσκριτικά स्वस्तिक, (δεξιόστροφος αγκυλωτός σταυρός 卐)(svastika: σύμβολο καλής τύχης, ειρήνης και ευημερίας) και η «σωβάστικα»(αριστερόστροφος) είναι ένα πανάρχαιο σταυροειδές σύμβολο. Στο στήθος του η σβάστικα, παραδοσιακό κινέζικο σύμβολο ειρήνης, αρμονίας, ισότητας και ισορροπίας. Αποτελεί ιερό σύμβολο του Ινδουισμού, του Βουδισμού και του Ζαϊνισμού. Συναντάται και σε πολλούς άλλους πολιτισμούς(π.χ. αρχαίας Ελλάδα, Πέρσες, πολιτισμοί των ιθαγενών της Β Αμερικής της προκολομβιανής περιόδου και αρχαίες νορβηγικές φυλές(Βίκινγκ) οι οποίοι την αριστερόστροφη την αποκαλούσαν Kest και τη θεωρούσαν ως σύμβολο «παθητικής» προστασίας και ευημερίας). Η σβάστικα συνδέθηκε με το Ναζισμό(1933-45 ως σήμερα), εξαιτίας της χρήσης του συμβόλου στη ναζιστική Γερμανία. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια το σύμβολο να έχει μετατραπεί σε ταμπού, κυρίως στη Δ. Η αρνητική αυτή νοηματοδότησή του από το Ναζισμό επισκίασε την αρχαιότερη σημασία του συμβόλου, η οποία σχετίζεται και με το ρου της ζωής.

Η σβάστικα, στα σανσκριτικά स्वस्तिक, (δεξιόστροφος αγκυλωτός σταυρός 卐) και η "σωβάστικα" (αριστερόστροφος卍) είναι ένα πανάρχαιο σταυροειδές σύμβολο.

Αποτελεί ιερό σύμβολο του Ινδουϊσμού, του Βουδισμού και του Ζαϊνισμού, ενώ συναντάται και σε πολλούς άλλους πολιτισμούς, όπως της Αρχαίας Ελλάδας, των Περσών και των πολιτισμών των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής της προκολομβιανής περιόδου, καθώς και των αρχαίων Νορβηγικών φυλών (Βίκινγκ) οι οποίοι την αριστερόστροφη την αποκαλούσαν "Κεστ" και τη θεωρούσαν ως σύμβολο "παθητικής" προστασίας και ευημερίας.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η σβάστικα συνδέθηκε με το Ναζισμό, εξαιτίας της χρήσης του συμβόλου στη Ναζιστική Γερμανία. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια το σύμβολο να έχει μετατραπεί για πολλούς σε ταμπού, κυρίως στη Δύση. Η αρνητική αυτή νοηματοδότησή του από το Ναζισμό και έπειτα επισκίασε την αρχαιότερη σημασία του συμβόλου, η οποία σχετίζεται μεταξύ άλλων και με το ρου της ζωής.

Έχουν βρεθεί πάρα πολλά δείγματα χρήσης της σβάστικας σε αντικείμενα αρχαίας ελληνο-ρωμαϊκής τέχνης, όπως σε ρούχα, αγκράφες, πανοπλίες, αγγεία, αλλά και σε ακολουθίες Μαιάνδρων. Στους αρχαίους Έλληνες το σύμβολο ήταν πιο γνωστό ως Γαμμάδιον.

Οι αρχαίοι Γερμανικοί λαοί χρησιμοποιούσαν το ίδιο σύμβολο αποκαλώντας το Φύλφοτ, και λεγόταν ότι συμβόλιζε το σφυρί του θεού Θωρ, και ίσως και τον Ηλιακό Τροχό, που είναι με τη σειρά του αρχαίο προ-χριστιανικό σύμβολο που απαντάται σε όλη την Ευρώπη.

αρχαἱος στατἡρας